(1949-1991)

Bapba Gökleñ

 

 

(1949-01-15 – 1991-12-23)

Ne oýundan, ne çyndan,
Ýolma guşuñ ganatyn!
Pent bolsun şu menden:
Ýolma guşuñ ganatyn!

BAPBA GÖKLEÑ

Bapba Gökleñ 1949 ýylyñ 15-nji ýanwarynda Gyzyl-Arvatda dünýä inýär. Ol orta mekdebi tamamlap, Aşgabadyñ Oba hojalyk institutyna okuwa girýär. Emma edebiýata bolan höwesi ony oba hojalygyndan gitdigiçe daşlaşdyryp, metbugat işlerine golaýlaşdyrýar.

Netijede ol Oba hojalyk institutyny bitirse-de, bu ugurdan uzak işlemän, metbugata işe gelýär we şondan soñ onuñ ilkinji goşgulary, hekaýalary dürli gazet-jurnallarda çap edilip ugraýar. Biraz soñra Bapba Gökleñ Moskvanyñ M.Gorkiý adyndaky edebiýat institutyna gaýybana okuwa girýär. Emma özboluşly, guýmagursak zehine Edebiýat institutynyñ galyby dar görünýär. Şonuñ üçinem tiz wagtdan onuñ bu institutda okamak islegi gaçyp, öz zehinini tebigy ugruna görä ösdürmegini dowam edýär. Ol köp okaýar, öwrenýär, türkmen, rus we dünýä edebiýatynyñ iñ gowy nusgalaryny özbaşdak özleşdirýär.

B.Gökleñ diñe bir goşgy däl, eýsem kyssa eserlerini-de ýazardy. Onuñ käbir hekaýalary dürli döwürde respublikanyñ gazet-jurnallarynda çap edildi. Şolaryñ arasynda onuñ ”Ýaşlyk” jurnalynda çykan ”Oýtak” hekaýasy, ”Edebiýat we sungat” gazetinde çap edilen hekaýalary okyjylaryñ aýratyn ünsüni çekipdi. Ýöne B.Gökleñe il arasynda şöhrat getiren onuñ goşgularydy. Metbugatda kän çap edilmese-de, Bapbanyñ goşgulary okalman galmazdy, ol goşgular dilden-dile, elden ele geçerdi. Öz ýazan eserleri päsgelsiz çykýan ýazyjy-şahyrlar-da Bapbanyñ çap edilmeýän goşgularyny tapsalar, hezil edip okardylar. Ol goşgularyñ şöhraty il arasyna-da ýaýrardy.

Türkmen sovet senzurasy Bapba Gökleñiñ garşysyna diş-dyrnak bolup çykdygyça, şahyryñ şöhraty şonça-da artýardy. Dirikä B.Gökleñ diñe bir kitap çap etdirip bildi, emma ol kitaba şahyryñ belli goşgulary girizilmedi, senzura muña ýol bermedi.

Bapba Gökleñiñ goşgulary ilkinji gezek dolulygyna Swedende, ”Gün” neşirýatynda ”ÝOLMA GUŞUÑ GANATYN!” ady bilen 2005 ýylda neşir edildi.

B.Gökleñ 1991 ýylyñ 23-nji dekabrynda tragiki ýagdaýda aradan çykdy. Onuñ duýdansyz ölümi köp sanly soraglary döretdi. Ol soraglara häzire çenli-de degerli jogap tapylanok… Şahyryñ yzynda iki ogul bilen bir gyz galdy. Onuñ wepaly ýanýoldaşy Laçyn-da biraz wagt mundan öñ dünýäden ötdi.

Bapba Gökleñiñ özi aýny ýaşda, zehininiñ añrybaş goýalan döwründe wepat bolsa-da onuñ eserleri, hyjuwly hem adamkärçilikli, batyrgaý hem näzik, çuññur pelsepä, mertlige ýugrulan goşgulary ýagtylyk ugrundaky göreşi dowam etdirýärler.

Ölüm Bapba Gökleñi biziñ elimizden alyp bilmedi, ol öz ilhalar goşgularynda ýaşaýar we adamlary mertlige, ynsaplylyga, halallyga, päklige çagyrýar.

Ak Welsapar, ýazyjy

Ýolma, guşuñ ganatyn!

 

Ne oýundan, ne çyndan,

Ýolma guşuñ ganatyn!

Pent bolsun şu menden

Ýolma guşuñ ganatyn!

 

Kim galkar asman sary,

Ýolsañ guşuñ ganatyn?!

Uçýan, uçmaýan bary

Bolmazmy garym-gatym!

 

Guşuñ ganatyn ýolma,

Bozma kaddy-kamatyn.

Bolsañ bol ýerde ýorga,

Ýolma guşuñ ganatyn!

 

 

Söz bеrmеgiñizi soraýan!

 

Hak söz mandatdyr her kime,

Söz bermegñizi soraýan!

Hak söz goýmaz öz erkiñe,

Söz bermegñizi soraýan!

 

Söz neşderdir, ötüp bilýän,

Söz bermegñizi soraýan!

Men bir habar, ýetip gelýän,

Söz bermegñizi soraýan!

 

Men bir hak söz – diýilmeli,

Söz bermegñizi soraýan!

Diýgir dilim – halkyñ dili,

Söz bermegñizi soraýan!

 

Hak söz örän gerek bize,

Söz bermegñizi soraýan!

Sözler köne, ruhum täze,

Söz bermegñizi soraýan!

 

 

 

Hakykaty gömdüler…

 

Hakykaty gömdüler.

Dikligine gömdüler –

Bir metr aşak,

Bir ýyldan çykypdyr

Kellesin gaşap.

Hakykaty gömdüler.

On metr çuñlukda –

Ýene dikligine

Hakykat on ýyldan

Çykypdyr ýene.

Hakykaty gömdüler.

Dikligine gömdüler –

Ýüz metr teýde,

Hakykat ýüz ýyldan

Bolupdyr peýda...

Bu işde ýetmezlik bilinmän durmy,

Ýatyryp gömseler boljakdy kemsiz.

Ah, ýöne hakykat şeýle bir keçjal,

Ony nä, ýatyryp, gömüp bolýarmy?!

 

 

DÜNÝЕ

Durky päliwan dünýe,

Görki hüýr-jenan dünýe,

Owsun atyp owadan,

Bagrymy badan dünýe.

Wyjdanla wyjdan dünýe,

Deýýus diýer: ”Şam dünýe”.

Agyz ýarman, Hudaý dek

Baryna çydan dünýe.

Nadandan ýadan dünýe,

Ýadany gidýän dünýe,

Ýaman-ýagşa biperwaý,

Günäsiz meýdan dünýe.

Aklara aýan dünýe,

Parhsyza peýan dünýe,

O ýana – o ýan dünýe

Bu ýana – bu ýan dünýe.

Ýagşysy ýaýran dünýe,

Ýürek dek urýan dünýe.

Adalatyñ ýolundan

Mytdyldap barýan dünýe.

 

TÜRKMЕNIM

Türküm, türküm, türkmenim,

Türkmen menem, türk menem.

Ýöne indi öñkim däl,

Maşyn görsem, ürkmenem.

Türküm, türküm, tütjarym,

Öýden çykardym çörüm,

Ýene bir zat öwrendim,

Heleýme diýýän: ”Ýarym”.

Türküm, türküm, tahýalym,

Günüm geçer bol-elin,

Güne biparh garaman

Özüm türkdürin welin.

Ýatsam ýoñsuz ýataryn,

Ýetsem birden ýeterin,

Öz öndüren çagamy,

Ilden ogryn sataryn.

/döwür şeýle nädeýin/

Kakabaşym kakabaş.

Miltiñ bolsa, ýakalaş.

Kakabaşym, bu başym,

Çalyşmaryn başa-baş.

 

PYŞYRDYLAR

Pyşyrdylar, pyşyrdylar,

Sizi çöpläp üýşürdiler,

Paýladylar gapy-gapy,

Şeýdip, aşa düşürdiler.

Pyşyrdylar, pyşyrdylar,

Sizi gaty çişirdiler,

Çişirdiler ýamanñyzy,

Ýagşyñyzy ýaşyrdylar.

Pyşyrdylar, pyşyrdylar,

Sizi juda üýşürdiler,

Ýakdylar ýamanlyk odun,        

Soñ özleri üýşendiler.

 

KÖPЕK

Obañ ýeñsesinde, bir el tersine

Edilen iş – gara işe nusgalyk.

Ýatyr bezeg berip ýeriñ üstüne –

Bir owadan köpek, dañylgy maslyk.

Ýatyr köpek rahat, azapdan azat,

Günäsinden, janyn berip, üzülip.

Eh, ýöne henizem bahana arap,

Maslygyñ boýnundan dañylgy dur ýüp!

Nädip öldüreñde bolmaýar iti?!

Aryñ alyp öldür, öldür keýpine.

Ýöne soñky demde gowşadyñ ýüpi –

Bir gowşaklyk duýsun soñky deminde.

Ýatyr köpek özün siñdirip ýere,

Ýowuz nadanlygyñ bir pidasy dek.

Hem çañ basan ýüpüñ çala sudury

Türmede öleniñ familiýasy dek.

 

* * *

Nadan najyrar eger,

Çörek ýetse agzyna,

Eden etdilik eder,

Emel ýetse azgyna.

Hasapsyz zat ýok herne

Ynsap baryn ýazarmyş.

Erksizlikde ejizlän,

Azatlykda azarmyş.

Bir laýyk tap tapylmaz,

Ne beýle sen adamzat.

Horluk hem hezil bermez,

Meslik berer köp azap.

 

* * *

Bolmady. Ýüzüme urdular meniñ,

Ümdüzime tutdum tasan mal ýaly.

Mähelläñ içinde, göýä bir çölde,

Gezdim adam gözläp, suwsan mal ýaly.

Nirden geldi oglan başa bu höwes?

Men adam gözledim, biçäre kör deý,

Agyr mähelleden eşdilmedi ses,

Ýogsa men gygyrdym: ”Kim bar bu ýerde?!”

Birdenem mähelläñ akymna düşdüm,

Ýitdim gitdim, başky höwesim gaçdy.

Ejizledim. Menden zor çykdy müşgül,

Ynam syndy. Şübhe gözümi açdy.

Gan sowady. Karar tapdy ýürek hem.

Göwräm oýa dolup ölüp galdym men.

Şuny az görmäliñ birek-birekden.

Mahal-mahal adam boljak boldum men.